ပီနန္ဆရာေတာ္႒ကီး ဦးပညာ၀ံသ
ေမာင္စၾမ္းရည္
ႎို၀င္ဘာ ၁၊ ၂၀၀၇
(ပီနန္ဆရာေတာ္ဳကီ၏ သာနာဴပႂသက္တမ္း ၅၀ဴပည့္ အမႀတ္တရေဆာင္းပၝးမႀ ေကာက္ႎုတ္ေဖာ္ဴပပၝသည္။ နယူးေယာက္ဴမိႂႛထုတ္ ဴပည္သူအဴမင္စာစဥ္၊ ဳသဂုတ္လထုတ္မႀ ဴဖစ္သည္။ ယခု စာနယ္ဇင္းသပိတ္ဴဖင့္ ဴမန္မာဴပည္ သံဃာသပိတ္ကို အားေပးေထာက္ခံလ႖က္ရႀိသည့္ သက္ဳကီး၀ၝဳကီး စာနယ္ဇင္း၊ အႎုပညာရႀင္မဵားဴဖစ္သည့္ ဦးေသာင္း (ေအာင္ဗလ)၊ ေမာင္စၾမ္းရည္၊ ဦး၀င္းေဖ ႎႀင့္ ေဒၞမာမာေအးတိုႛ ကို ဆရာေတာ္ဳကီးက အထူးေမတၨာထားဴပႆး ပရိတ္တရားမဵား ခဵီးဴမႀင့္ေလ့ရႀိပၝသည္။ ယခုအခၝ မစိုးရိမ္ ဆရာေတာ္ဳကီး၊ ပီနန္ ဆရာေတာ္ဳကီးတိုႛ ဦးေဆာင္ဴပီး သာသနာကို အႎၨရာယ္မဵားမႀ ကာကၾယ္ေစာင့္ေရႀာက္ေရးအတၾက္ သာသနာ့ ဥေသ႖ာင္အဖၾဲႛဳကီး ဖၾဲႛစည္းလိုက္ခဵိန္တၾင္၊ အမႀတ္တရ ေဖာ္ဴပလိုက္သည္။)
ႎိုင္ငံတၾင္း ေတာင္တန္းသာသနာဴပႂဆရာေတာ္႒ကီး ဦးဥတၨမ၊ ႎိုင္ငံဴခားသာသနာဴပႂဆရာေတာ္႒ကီး ဦးေသႉိလ တိုႛရဲႛ သာသနာ ဴပႂလုပ္ငန္းမဵားအေဳကာင္းကို ဖတ္ရႁနာဳကားရတိုင္း အံဳသရ၊ ၀မ္းေဴမာက္ ရ၊ ပီတိဴဖာရ႓ပီး သာဓုႎုေမာ္ အ႒ကိမ္႒ကိမ္ေခၞခဲ့မိရပၝတယ္။ အဦးအ စလမ္းထၾင္ရတဲ့ပုဂၢိႂလ္မဵားဴဖစ္ဳကလိုႛ အခက္အခဲေတၾ ပုိမိုဳကႂံေတၾခဲ့ရပၝ တယ္။ ရဟန္းေတာ္တစ္ပၝးရဲႛ ၀ိနည္းေတာ္နဲႛအညီ ေနထိုင္စားေသာက္ ေရးအတၾက္ အားထုတ္ရတာ ကိုကမလၾယ္ပၝဘူး။ ႎုိင္ငံဴခားတိုင္းဴပည္ မဵားမႀာ ဆၾမ္းခံစားရတာ၊ ဘိနပ္မပၝဘဲ သၾားရတာကအစ အလၾန္ခက္ပၝ တယ္။ အေမရိကနဲႛ ဥေရာပ မႀာ ဆၾမ္းခံတာကို အထင္ေသးခံရႎိုင္တယ္။ ႎႀင္းေပၞ ေရခဲေပၞသၾားရင္ေတာ့ ေဴခေထာက္ေတၾပၝခဲကုန္မႀာေပၝ့။
ႎိုင္ငံဴခားသာသနာဴပႂဆရာေတာ္႒ကီး ဦးေသႉိလ ကိုယ္ေတာ္ ႒ကီးတိုႛရဲႛ ေနာက္ပိုင္း ႎိုင္ငံဴခားသာသနာဴပႂေရးမႀာ အထူးေပၝက္ေဴမာက္ ေအာင္ဴမင္၍ အထူးေကဵာ္ဳကားတဲ့ ဆရာေတာ္႒ကီးကေတာ့ ပီနန္ဆရာေတာ္႒ကီး လိုႛ လူသိမဵားတဲ့ အဂၢမဟာပဏၸိတ ဘဒၬႎ ၨပညာ၀ံသ ဆရာ ေတာ္႒ကီးဴဖစ္ပၝတယ္။
ပီနန္ဆရာေတာ္႒ကီးရယ္လိုႛေကဵာ္ဳကားရတာက ေတာ့ မေလးရႀားႎိုင္ငံ ပီနန္ဴမႂိႛရႀိ ဗုဒၭဘာသာေကဵာင္းေတာ္႒ကီးကို ေကဵာင္းထိုင္ဆရာေတာ္အဴဖစ္ သၾားေရာက္တာ၀န္ယူခဲ့ရလိုႛဴဖစ္ပၝတယ္။ ပီနန္မႀာ ဓမၳိကာရာမေကဵာင္းေတာ္႒ကီး လိုႛအမည္တၾင္တဲ့ ဗုဒၭဘာသာ ဴမန္မာဘုန္းေတာ္႒ကီးေကဵာင္း႒ကီးဟာ ႎႀစ္ေပၝင္း ၂၀၀ ေကဵာ္ သက္တမ္း ရႀည္ခဲ့တဲ့ ေကဵာင္း႒ကီးဴဖစ္ပၝတယ္။ ဆရာေတာ္႒ကီးက အဲဒီ ေကဵာင္း ေတာ္႒ကီးကို ၁၉၇၀ ခုႎႀစ္ကစ႓ပီး တာ၀န္ယူခဲ့ပၝတယ္။ အမဵားသိဳက တဲ့အတိုင္း “မာလာယု”လိုႛ ေရႀးဴမန္မာမဵား ႎႁတ္ဖဵားမႀာ တၾင္ကဵယ္ခဲ့တဲ့ မေလးရႀားႎုိင္ငံဟာ မၾတ္ဆလင္ႎိုင္ငံ တစ္ႎိုင္ငံဴဖစ္ပၝတယ္။ ဓမၳိကာရာမ ေကဵာင္းေတာ္႒ကီးဟာ မေလးရႀားႎိုင္ငံမႀာ တစ္ခုတည္းေသာ ဗုဒၭဘာ သာေကဵာင္းေတာ္႒ကီး ဴဖစ္ပၝတယ္။
ဆရာေတာ္႒ကီး ဦးပညာ၀ံသ အေနနဲႛ သာသနာဴပႂရာမႀာ ထူးဴခားတာက သာသနာဴပႂရင္ ကမၲာအရပ္ရပ္မႀာ ဗုဒၭဘာသာေကဵာင္း ေတာ္႒ကီးေတၾအေဴခခုိင္ေအာင္ တည္ေထာင္ဴခင္းပဲဴဖစ္ပၝတယ္။ ဒီလို တည္ေထာင္ႎိုင္ဖိုႛရာကလဲ ႎိုင္ငံဴခားတိုင္းဴပည္ေတၾမႀာေရာက္ရႀိေနထိုင္ ဳကတဲ့ ဗုဒၭဘာသာ၀င္ေတၾကို အေဴခဴပႂပၝတယ္။ ႎိုင္ငံဴခားမႀာ ေရာက္ရႀိေနတဲ့ ဗုဒၭဘာသာ၀င္ေတၾထဲမႀာ အထူးအားထားရတာက ဗုဒၭဘာသာ၀င္ တရုတ္ဗမာမဵားပဲဴဖစ္ပၝတယ္။
ဗမာ့လၾတ္လပ္ေရးေခတ္ သမိုင္းဦးကာလ မႀာ ႎိုင္ငံေတာ္၀န္႒ကီးခဵႂပ္ဦးႎုဟာ ႎိုင္ငံဴခားသာသနာဴပႂေရးကိုအထူး အားထုတ္ခဲ့ပၝတယ္။ ေငၾကုန္ေဳကးကဵလဲခံခဲ့ပၝတယ္။ ဒီအေဳကာင္းနဲႛ စပ္လ႖င္း႓ပီး ပီနန္ဆရာေတာ္႒ကီးက ခုလုိ အမိန္ႛရႀိဖူးပၝတယ္။
“ဦးႎုကအမဵား႒ကီးအားထုတ္ခဲ့ေပမယ့္ ႎိုင္ငံဴခားသာသနာုပႂရာမႀာ ဗိုလ္ေန၀င္းတိုႛ က ပိုေအာင္ဴမင္တယ္” လိုႛဆိုရမယ္၊ သၾယ္၀ိုက္႓ပီးေတာ့ indirectly ေပၝ့၊ ခုလိုလဲ အေကာင္းဘက္က ဳကည့္ရအုံးမႀေပၝ့။ သူတိုႛလုပ္လိုႛ ဴပည္ပ ထၾက္ေလ့မရႀိတဲ့ ဗမာလူမဵႂိးေတၾ အမဵား႒ကီးထၾက္လာဳက၊ ဘုန္းေတာ္႒ကီးေတၾလဲပၝလာဳကဆိုေတာ့ အခုအခၝ အေမရိကဴပည္ေထာင္စုမႀာ ဴပည္နယ္တိုင္းလုိလို ဘုန္း႒ကီးေကဵာင္းေတၾရႀိလာဳက႓ပီေလ။"
“ဘုန္း႒ကီးတိုႛ အေမရိကားကိုစေရာက္ဖူးတဲ့ ၁၉၇၈ ခုႎႀစ္တုန္းကဆိုရင္ သိပ္မဵက္ႎႀာ ငယ္တာေပၝ့။ တည္းစရာ ခုိစရာမရႀိ၊ ဆၾမ္းခံစရာမရႀိ၊ ဆၾမ္းကပ္မယ့္သူမရႀိ နဲႛ။ ေဟာ … ခုေတာ့ ဥေရာပႎိုင္ငံေတၾမႀာလဲ ဘုန္း႒ကီးေကဵာင္း ေတၾရႀိကုန္႓ပီေလ။ ဟုတ္ဘူးလား” လုိႛမိန္ႛေတာ္မူခဲ့ပၝတယ္။
တဆက္တည္း ဆရာေတာ္႒ကီး မိန္ႛဳကားတာက “နိဗၱာန္္ဆိုတာ ဘာလဲ” တဲ့။ (ဒကာ႒ကီးတစ္ဦးက ဒုကၡေပၝင္းခဵႂပ္ရာလုိႛေဴဖပၝတယ္)
“ေအး … မႀန္တယ္။ ဗမာလိုကေတာ့ ဒုကၡ႓ငိမ္းတယ္ဆုိတာ ခဵမ္းသာတာကို ေခၞတာေပၝ့။ ခဵမ္းသာတယ္ဆိုတာ မဆင္းရဲတာ မမၾဲတာကိုေခၞတာေပၝ့။ ဆင္းရဲရင္ နိဗၱာန္ ေရာက္ဖိုႛမလၾယ္ဘူး။ ဒၝေဳကာင့္ ဒကာ႒ကီးတိုႛ ဦးစၾာပထမ “အိမ္ပိုင္” ဴဖစ္ေအာင္ လုပ္ဳကရတယ္မဟုတ္လား၊ အိမ္ရႀိေတာ့ စိတ္ခဵမ္းသာတယ္၊ ပိုစိတ္ခဵမ္းသာေအာင္ “ကားရႀိေအာင္” ဳကႂိးစားဳက ရဴပန္တယ္၊ အဲဒီလိုစိတ္ခဵမ္းသာမႀ နိဗၱာန္္ေရာက္ေဳကာင္း သူေတာ္ေကာင္း လမ္းစဥ္ေတၾကို လိုက္နာကဵင့္သုံးႎိုင္ဳကမယ္ေပၝ့၊ သံဃာမဵားလဲ ေကဵာင္းရႀိရတယ္။ ေကဵာင္းကေလးက ေကဵာင္း႒ကီးဴဖစ္လာေအာင္ အားထုတ္ဳကရတယ္။ ေဘးလူအဴမင္မႀာလဲ တင့္တယ္မယ္ေပၝ့။ တရုတ္ေတၾက စီးပၾာေရးလုပ္တတ္ေတာ့ ခဵမ္းသာဳကတယ္။ မေလးရႀားမႀာေရာ၊ အေမရိကားမႀာေရာ တရုတ္ေတၾက လႀႃႎိုင္ဳကတယ္။ ဗမာစကားမႀာ “ရိုးရိုး ကဵင့္ ဴမင့္ဴမင့္႒ကံ” ဆိုတာရႀိတယ္မဟုတ္လား။ “ ေအး … ဗမာမဵားက ရိုး ေတာ့ ရိုးဳကပၝရဲႛ၊ ဴမင့္ဴမင့္မ႒ကံဳကဘူး၊ ဴမင့္ဴမင့္႒ကံဳက” စသည္ဴဖင့္ အမိန္ႛ ရႀိပၝတယ္။
အေမရိကန္ဴပည္ေထာင္စု ေလာ့စ္အိန္ဂဵလိစ္မႀာ ပထမဆုံး တည္ေထာင္ေဆာက္လုပ္တဲ့ ဗုဒၭဘာသာ ဘုန္းေတာ္႒ကီးေကဵာင္းဟာ ပီနန္ဆရာေတာ္႒ကီးက တရုတ္ဗမာ ဗုဒၭဘာသာ၀င္ေတၾနဲႛစတင္တည္ေထာင္ ခဲ့တာဴဖစ္ပၝတယ္။ ခုအခၝ ကမၲာအရပ္ရပ္မႀာ ပီနန္ဆရာေတာ္႒ကီး စတင္တည္ေထာင္ေပးခဲ့တဲ့ ေကဵာင္းေပၝင္း ၉ ေကဵာင္းမ႖ရႀိခဲ့႓ပီ ဴဖစ္ပၝတယ္။
ဳကည္ႌိုသဒၭၝပၾားႎိုင္ရန္ ေအာက္ပၝစာရင္းကို ေဖၞဴပလိုက္ရပၝတယ္။
- ၁၉၇၉ ဴမန္မာဘုန္းေတာ္႒ကီးေကဵာင္း၊ ေလာစ္အိန္ဂဵလိစ္၊ ကာလီဖိုးနီးယားဴပည္နယ္၊ အေမရိကန္ႎိုင္ငံ။
- ၁၉၈၆ ဗုဒၭဘာသာဘုန္းေတာ္႒ကီးေကဵာင္း၊ ဆစ္ဒနီ၊ ဳသစေတးလဵႎိုင္ငံ။
- ၁၉၈၇ ဗုဒၭဘာသာဘုန္းေတာ္႒ကီးေကဵာင္း၊ ခဵီကာဂို၊ အေမရိကန္ႎိုင္ငံ။
- ၁၉၈၈ မဟာဓမၳိကဗုဒၭဘာသာဘုရားေကဵာင္း၊ တိုရန္တို၊ ကေနဒၝႎိုင္ငံ။
- ၁၉၈၉ ေဇတ၀နဗုဒၭဘာသာအဖၾဲႛ၊ ေဟာင္ေကာင္၊ တရုတ္ဴပည္သူႛသမၳတႎိုင္ငံ။
- ၁၉၉၁ ဴမန္မာဗုဒၭဘာသာဘုရားေကဵာင္း၊ စကႆာပူ။
- ၁၉၉၉ ဴမန္မာမေလးရႀား ဗုဒၭဘာသာဘုရားေကဵာင္း၊ ကၾာလာလမ္ပူ၊ မေလးရႀား။
- ၁၉၉၉ မဟာသႎ ၨိသုခဗုဒၭသာသနာစင္တာ၊ ရန္ကုန္၊ ဗမာႎိုင္ငံ။
- ၂၀၀၂ ရတနာဒီပဗုဒၭဘာသာဘုရားေကဵာင္း၊ ေအာ့လန္၊ နယူးဇီလန္ ႎိုင္ငံ။
- ၂၀၀၅ ဗမာဗုဒၭဘာသာေကဵာင္း၊ ေဟာ္လန္ႎိုင္ငံ။ (လန္ဒန္သာသနရံသီ၀ိဟာရဆရာေတာ္ ဦးဥတၨရအား ၀ၝယမစိုက္ထုတ္ေစ၍)
အားလုံး ၁၀ ေကဵာင္းမ႖တည္ေထာင္ေအာင္ဴမင္ခဲ့ရာမႀာ ဴမန္မာႎိုင္ငံအစိုးရရဲႛကူညီမႁမပၝရႀိခဲ့ပၝဘူး။ ဴပည္ပေရာက္ တရုတ္ဗုဒၭဘာသာ ၀င္မဵားနဲႛ ႎိုင္ငံေရးခိုလႁံသူ ဗုဒၭဘာသာဴမန္မာတိုင္းရင္းသားေတၾရဲႛ အား ထုတ္မႁသာ အဓိကဴဖစ္ပၝတယ္။
ဗမာဴပည္က “မဟာ သႎၨိသုခ ဗုဒၭဘာသာစင္တာ” ဆိုတာ ဆရာေတာ္႒ကီးက သာသနာဴပႂတကၠသိုလ္ အဴဖစ္ အထူးရည္ရၾယ္တည္ေထာင္ခဲ့တာဴဖစ္ေဳကာင္းသိရပၝတယ္။ ဆရာေတာ္႒ကီးက “ ႎိုင္ငံဴခားသာသနာဴပႂရာမႀာ ဗဟုသုတမဵားဖိုႛနဲႛ ႎိုင္ငံဴခားဘာသာစကားေတၾက႗မ္းကဵင္ဖို္ႛ အထူးလိုအပ္တယ္ “ လိုႛ အမိန္ႛရႀိပၝတယ္။
မဟာသႎၨိသုခေကဵာင္း႒ကီးကို စတင္တည္ေထာင္စဥ္က ဘုန္း႒ကီးဦးေဆာင္႓ပီး အစိုးရေရာ ဴပည္တၾင္းဴပည္ပရႀိ ဒကာဒကာမမဵားပၝ ေစတနာသန္ႛသန္ႛနဲႛ သာသနာအကဵႂိးေမ႖ာ္ကိုးတည္ေဆာက္ခဲ့ပၝတယ္။ ဆရာေတာ္႒ကီး က ဗဟုသုတမဵားဖိုႛဆိုရာမႀာ သိပၯံ၊ သမိုင္း၊ ပထ၀ီ၊ ဥပေဒ စတဲ့ ဘာသာရပ္ေတၾသိဖိုႛလုိတယ္။ ဒၝေဳကာင့္ တကၠသိုလ္ဆရာေတၾကို ဖိတ္ေခၞပိုႛခဵေစခဲ့တယ္။
“ဒိုႛဗမာေတၾက ဗုဒၭကဵမ္းစာေတၾတတ္႓ပီးသားပၝ။ ဓမၳာစရိယ၊ မဟာဓမၳာစရိယ စသဴဖင့္ထည့္႓ပီးသင္ဖိုႛမလိုေတာ့ပၝဘူး။ အခဵိန္ကုန္ လူပန္းရုံပဲ” စသဴဖင့္ မိန္ႛဳကားပၝတယ္။ “ဗမာဴပည္ဗုဒၭဘာသာေလာကမႀာ Research eJ@ Seminar (သုေတသနနဲႛ ႎႀီးေႎႀာဖလႀယ္ပၾဲ) မရႀိဳကဘူး။ တိုးတက္ဖိုႛ၊ အဴမင္ကဵယ္ဖိုႛ၊ ဒၝမဵိႂးေတၾလုပ္ရမယ္။ သာသနာ့တကၠ သိုလ္မႀာ ဒၝမဵိႂးေတၾလုပ္ဖိုႛ ရည္ရၾယ္ရင္း ရႀိထားခဲ့တယ္။ ကဵႂပ္က သူတိုႛ လက္ထဲလၿဲခဲ့႓ပီ။ ဴမန္မာတကၠသိုလ္ေတၾမႀာ မရႀိေသးတဲ့ ကၾန္ပဵႃတာေတၾ၊ သင္ဳကားမႁအေထာက္အကူေတၾပၝ တပ္ဆင္ေပးခဲ့တာပၝ “ … လိုႛလဲ မိန္ႛဳကားပၝတယ္။
ဆရာေတာ္႒ကီးက ေထရ၀ၝဒ၊ မဟာယာန၊ သုဓမၳာေရၿကဵင္ စတာေတၾေရာ ခၾဲဴခား႓ပီးေဴပာေလ့မရႀိတာကို သတိဴပႂမိ ပၝတယ္။
“အရင္က ကမၲာမႀာအေစာ႒ကီး သာသနာဴပႂေနဳကတဲ့ မဟာယာန ဗုဒၭဘာသာ၀င္ေတၾ ဆီကနည္းယူရမယ္။ ပူးေပၝင္း ေဆာင္ရၾက္ရမယ္” လိုႛအမိန္ႛရႀိပၝတယ္။ ဘုရားရႀင္ကိုယ္ေတာ္ကလဲ သံဃာဂုိဏ္းကၾဲမႀာမဵႂိးကို မလိုလားေတာ္မူခဲ့ပၝဘူး။
ဆရာေတာ္႒ကီးကို ဘိကၡႂနီသာသနာအေဳကာင္းေလ႖ာက္ဳကည့္ရာမႀာ “အရႀင္ အာဒိစၤ၀ံသကို ၂၀၀ ရာႎႁန္း ေထာက္ခံတယ္” လိုႛ အမိန္ႛရႀိပၝတယ္။ အရႀင္အာဒိစၤ၀ံသ ဆရာေတာ္႒ကီးက ကိုလိုနီေခတ္က ကဵမ္းတတ္အေကဵာ္ ဆရာေတာ္႒ကီးဴဖစ္ပၝတယ္။ ဘိကၡႂနီ- ရဟန္းမိန္းမမဵားကို ေထာက္ခံေရးသားေတာ္မူလိုႛ ရဟန္းေတာ္မဵားက ပကာသနိယ ကံဴပႂကာ လူထၾက္ခိုင္း႓ပီး အဳကဥ္ခံခဲ့ရပၝတယ္။ လူအမည္ ဦးေအာင္ဴမတ္ထၾဋ္ပၝ။ ဤေသာက ေကဵာက္စာကို ပထမဘာသာဴပန္ခဲ့ဘူးတဲ့ ပညာရႀိဆရာေတာ္႒ကီးပၝ။
ခုလဲ ဴမန္မာသီလရႀင္ေလးတပၝး ဘိကၡႂနီ ဗမာဴပည္ဴပန္လာတာကို စစ္အစိုးရေခတ္မႀာ ဖမ္းဆီးတရားစၾဲ ေထာင္ခဵ အဓမၳလူ၀တ္လဲခိုင္းတာလုပ္ခဲ့ဴပန္ပၝတယ္။ ဘုရားက အဓမၳ လုပ္တာႎႀစ္သက္ေတာ္မူမလား၊ ေထာင္ခဵလူ၀တ္လဲခိုင္းတာ လုပ္ေစခဵင္ ပၝ့မလား စဥ္းစားစရာပၝ။
ပီနန္ဆရာေတာ္႒ကီးက ဗုဒၭဘာသာမႀာ ဴပည္ပမႀာအေနဳကာေတာ့ သာသနာဴပႂရာမႀာ အဴမင္ကဵယ္ပၝတယ္။ ႎိုင္ငံေရး လူမႁေရးမႀာလဲ အဴမင္ကဵယ္႓ပီး သဘာ၀ကဵက ဓမၳဓိႉာန္ကဵကဵပဲ စဥ္းစားေတာ္မူေလ့ရႀိ ပၝတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကမၲာလႀည့္႓ပီး သာသနာဴပႂတာဟာ ႎႀစ္ေပၝင္း ၅၀ ေရၿရတုႎႀစ္ကိုေတာင္ေရာက္ခဲ့ပၝ႓ပီ။ သက္ေတာ္ ၈၀၊ ၀ၝေတာ္ ၆၀ မ႖ရႀိခဲ့ပၝ႓ပီ။
၁၄ ႎႀစ္သားက ရႀင္သာမေဏေဘာင္ကို၀င္ခဲ့ပၝတယ္။ ၁၉၄၈ ဧ႓ပီလ ၁၆ ရက္ေနႛမႀာ ရဟန္းေဘာင္တက္ခဲ့ရာ ဇာတိက ၀ၝးခယ္မ ဴဖစ္ပၝတယ္။ ၀ၝးခယ္မ၊ ေညာင္တုန္းနဲႛ မႎၨေလးဴမႂိႛေတၾမႀာ ဗုဒၭဘာသာစာေပနဲႛ ပၝဠိစာေပတိုႛကို ေလ့လာ သင္ယူခဲ့ပၝတယ္။ ခုအခၝ ရာဴပည့္ ပၾဲဆင္ႎၿဲမယ့္ မႎၨေလး မစိုးရိမ္ေကဵာင္းေတာ္႒ကီးထံမႀာ ပညာသင္ယူခဲ့လိုႛ မစုိးရိမ္ရာဴပည့္ပၾဲတက္ေရာက္ရန္ ဆရာေတာ္႒ကီးကုိလည္း ဖိိတ္ဳကား ထား ေတာ္မူတယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။
အခု အေမရိကန္ဴပည္ေထာင္စု၊ နယူးေယာက္၊ ဘရၾတ္ကလင္က မစုိးရိမ္ဆရာေတာ္႒ကီးနဲႛ စာသင္ဖက္ဴဖစ္ ပၝတယ္။ ၁၉၅၃ ခုႎႀစ္မႀာ ဓမၳာစရိယစာေမးပၾဲမႀာ ဂုဏ္ထူးနဲႛေအာင္ဴမင္ လိုႛ လၾတ္လပ္ေရးေခတ္ ဴမန္မာႎိုင္ငံေတာ္ အစိုးရက သာသန ဓဇသိရီ ပ၀ရဓမၳာစရိယ ဘၾဲႛတံဆိပ္ေတာ္ကပ္ႎႀင္းဴခင္းကို ခံယူေတာ္မူခဲ့ရပၝတယ္။
သက္ေတာ္ ၂၅ ႎႀစ္မႀာ ဴဖစ္ပၝတယ္။ အဲဒီႎႀစ္မႀာ ႎုိင္ငံေတာ္ အစုိးရက ကိုကိုးက႗န္းကို ဖၾံႛဴဖႂိးသာယာေအာင္လုပ္ဖိုႛ စီမံေဆာင္ရၾက္ရာမႀာ သာသနာဴပႂဖိုႛကိုပၝ တစ္ပၝတည္းစီစဥ္႓ပီး ဆရာေတာ္ကိုလၿတ္လိုက္ပၝတယ္။ ရန္ကုန္ ဗားကရာတိုက္၊ သာယာ၀တီေကဵာင္း ဆရာေတာ္ ဦး၀ၝယမ နဲႛ အတူ႐ကၾေရာက္႓ပီး ပထမသာသနာဴပႂအေတၾႛအဳကႂံကို ယူခဲ့ရပၝတယ္။ ေကဵာင္းမရႀိေသးလိုႛ အုန္းႎႀစ္ပင္ဳကားမႀာ အမိုးအကာဴပႂကာ သီတင္းသုံးခဲ့ရပၝတယ္။ ေနာင္အခၝေတာ့ ကိုကိုးက႗န္းဟာ ႎိုင္ငံေတာ္အပန္းေဴဖ စခန္းတခုဴဖစ္မလာဘဲ အမဵားသိဳကတဲ့အတိုင္း ကမၲာေကဵာ္ႎိုင္ငံေရးအကဵဥ္းစခန္းအဴဖစ္ သတင္းဆိုးနဲႛေကဵာ္ဳကားခဲ့ပၝတယ္။
ဆရာေတာ္က ၁၉၅၇ ေလာက္ကစ႓ပီး သီဟိုဠ္က႗န္း (သီရိလကႆာ) နဲႛ အက္ဒမန္က႗န္းေခၞ ကပၯလီက႗န္း တိုႛကို ခရီးစဥ္ခဵဲႛ႓ပီး သာသနာဴပႂခဲ့ရာကအစ ဴပည္ပသာသနာဴပႂအေတၾႛအဳကႂံကို ရရႀိခဲ့ပၝတယ္။
၁၉၅၇ ကစ႓ပီး ဴပည္ပသာသနာဴပႂခဲ့တာဟာ ၂၀၀၇ မႀာ ႎႀစ္ ၅၀ ဴပည့္ခဲ့ပၝ႓ပီ။ ကပၯလီက႗န္းမႀာ သသနာုပႂလုပ္ငန္း ေအာင္႓ပီး အိႎၬိယေတာင္ပိုင္း မဒရပ္ကိုသၾားေရာက္ခဲ့ရာက ဗုဒၭသာသနာဴပႂအဖၾဲႛ ၁၃ ဖၾဲႛကို စည္းရုံးဦးေဆာင္ ဖၾဲႛစည္းႎိုင္ခဲ့ပၝတယ္။
၁၉၆၅ - ၆၉ မႀာ ဴမန္မာဴပည္သိုႛဴပန္႐ကၾ႓ပီး ရန္ကုန္ေအာင္မဂႆလာသိဒၭိ ဘုန္းေတာ္႒ကီးေကဵာင္း မႀာ စာခဵခဲ့ပၝတယ္။
၁၉၇၀ မႀာ ဴမန္မာႎိုင္ငံေတာ္အစိုးရကလၿတ္လိုႛ ပီနန္ဴမႂိႛကိုေရာက္ရႀိခဲ့ပၝတယ္။ ပီနန္မႀာ ဗုဒၭဘာသာ ကလဵာဏယု၀ အသင္း အ႒ကံေပးပုဂၢႂိလ္၊ မေလးရႀား ဗုဒၭဘာသာစာစစ္အဖၾဲႛ စာစစ္မႀူးခဵႂပ္ အစရႀိတဲ့ တာ၀န္မဵားကို ယူခဲ့႓ပီး ဗုဒၭဘာသာနဲႛကမၳႉာန္းပိုႛခဵတဲ့ တနဂႆေႎၾ ဗုဒၭဘာသာအဖၾဲႛ ကိုလည္း တည္ေထာင္ခဲ့ပၝတယ္။
၁၉၇၉ မႀာေတာ့ ဆရာေတာ္ဟာ ေလာ့စ္အိန္ဂဵလိစ္တကၠသိုလ္ အေရႀႛတိုင္းဘာသာရပ္သင္ဌာနမႀာ ဗုဒၭအဘိဓမၳာကို ပိုႛခဵခဲ့ရဖူးပၝတယ္။ ကာလီဖိုးနီးယားေတာင္ပိုင္း ဗုဒၭသံဃေကာင္စီရဲႛ ဒုတိယဥကၠႉအဴဖစ္ ေရၾးခဵယ္ တင္ေဴမႀာက္တာ ကိုလည္းခံခဲ့ရပၝတယ္။
၁၉၈၅ ခုႎႀစ္မႀာ ႎိုင္ငံတကာ ဴမန္မာဗုဒၭဘာသာသံဃာ့အဖၾဲႛအစည္း႒ကီး ဴဖစ္ေအာင္ တည္ေထာင္ေပးႎိုင္ခဲ့ပၝတယ္။ ဆရာေတာ္႒ကီးအေနနဲႛ အဂႆလိပ္ဘာသာနဲႛ ပရိတ္႒ကီးစာအုပ္ ႎႀင့္တကၾ စာအုပ္သုံးအုပ္ကိုလည္း ဴပႂစုေတာ္မူခဲ့ ပၝတယ္။
၁၉၉၄၊ ၁၉၉၈ ခုႎႀစ္ အသီးသီးမႀာ အဂၢမဟာပဏၸိတဘၾဲႛေတာ္နဲႛ အဂၢမဟာ သဒၭမၳေဇာတိက ဘၾဲႛေတာ္မဵားကို ႎိုင္ငံေတာ္အစုိးရက ဆက္ကပ္တာကို ခံယူေတာ္မူခဲ့ရပၝတယ္။ ယခုအခၝ သက္ေတာ္ ၈၀၊ ၀ၝေတာ္ ၆၀၊ သာသနာဴပႂသက္တမ္း ႎႀစ္ ၅၀ ရႀိခဲ့ပၝ႓ပီ။
No comments:
Post a Comment